سایکو2000

این فایل در قالب ورد در 11 صفحه پروتکل 12 جلسه ای درمان شناختی رفتاری اختلال بی اشتهایی عصبی یا آنورکسیا با یک نمونه بالینی را در اختیار شما قرار می دهد. بخشی از متن شامل موارد زیر می باشد:

پروتکل درمانی اختلال بی اشتهایی عصبیبه روش رفتاری-شناختی :

اختلال خوردن به عنوان یک اختلال مداوم در رفتار خوردن یا رفتار برای کنترل وزن تعریف می شود، که به طور قابل توجهی سلامت جسمی یا عملکرد روانی اجتماعی را مختل می کند و اغلب به عنوان شرایط روانی مزمن به نظر می رسد.بی اشتهایی عصبی نوعی اختلال خوردن است که با محدودیت بیش از حد در مصرف مواد غذایی و ترس غیرمنطقی از افزایش وزن مشخص می شود. معمولاً کاهش وزن بیش از حد است و در زنان بیشتر از مردان مشاهده می شود. فرد مبتلا به بی اشتهایی عصبی ممکن است علائم و نشانه هایی را داشته باشد که شاید چندان واضح نباشند. نوع و شدت بیماری در هر مورد متفاوت است.

از نظر بالینی ممکن است علائم زیر در بیمار دیده شود:
• دامنه شاخص توده بدنی کمتر از ۱۷.۵
• آمنوره
• ترس از از حتی کوچکترین افزایش وزن
• آشپزی برای دیگران، اما خود فرد غذا را نمی خورد
• افت فشار خون و تاکی کاردی
• حالت غم انگیز، رقت بار و بی حالی
• مفاصل متورم، ریزش مو یا تنک شدن مو
• یبوست، عدم تعادل الکترولیت

علت ابتلا به این اختلال به ریسک فاکتورهایی همچون سابقه خانوادگی، چاقی، نگرانی در مورد وزن، همراهی دیگر اختلالات روانی، و مصرف مواد مخدر ارتباط داده می شود. بیماران اغلب دارای علائمی مانند پرهیز از غذا خوردن، استفراغ مداوم، کاهش وزن چشم گیر، آمنوره، و دیگر علائم جسمی هستند، اما به ندرت متوجه تصویر بدنی خود هستند و همچنان تصور چاقی دارند.

شرح مورد :
خانمی ۲۵ساله، به مدت ۵سال متاهل، در حال حاضر خانه دار است. مراجع شکایت از کاهش تدریجی وزن، دفعات مکرر استفراغ، بی نظمی های قاعدگی از ۱سال قبل داشته است این احتمال می رود که انتقاد همسرش از ظاهر او یک عامل تأثیرگذار در این مورد باشد.

بیمار اظهار داشته است که از زمان ازدواجش در بیشتر موارد بی حال و غیرفعال بوده است، به طوری که نمی توانسته کارهای روزمره خود را به خوبی انجام دهد. به دلیل وجود علائمی همچون بی رمق بودن، شاداب نبودن روحیه، بی حالی و عدم علاقه به رابطه جنسی، بیمار به روانپزشکی ارجاع داده شد.

رفتارهای آشکار، طرز فکر و احساسات مراجع :
در طی مصاحبه روانپزشکی، با معاینه و مصاحبه مداوم، علائم زیر مانند خلق و خوی افسرده، خستگی، بی اشتهایی، کاهش توجه و تمرکز، ایده های تاریک و بدبینانه در مورد آینده در بیمار مشخص گردید. هیچ ایده ای از خودکشی یا تجربیات ادراکی غیرمعمول گزارش نشده است.

پیشایندهای تداوم دهنده :
مراجع اظهار داشت که همسرش در روزهای اول پس از ازدواج یک بار به بیرون زدگی پهلو و ران زن اشاره کرده و به او گفته است که اگر آنها را از بین ببرد زیباتر به نظر خواهد رسید. از آن زمان، مصرف غذا را کاهش داده و رژیم غذایی را تا جایی تغییر داده که از تمام غذاهای پر کالری پرهیز کند. سپس، به تدریج وعده صبحانه را حذف کرده و