سایکو2000

این فایل که ترجمه ای از کتاب بهتر است چه کاری انجام دهم؟ چالش های اخلاقی مربوط به رازداری نوشته جرالد پی کوچر و پاتریشیا کیت اسپیگل است به صورت فایل ورد قابل ویرایش و امکان شخصی سازی ، اصولی از اخلاق حرفه ای انجمن روانشناسی آمریکا را با تشریح 36 مورد ( کیس) از چالش های متخصصین بهداشت روانی آمریکا توضیح می دهد.

اهداف یادگیری:  از مفاهیم حریم خصوصی ، رازداری و از مزایای ثبت گزارش های سلامت روان بهره گیرند.  توضیح دهند که چگونه فن آوری های حاضر نیازمند سیاست هایی است که از اسناد مبتنی بر کاغذ ، آنها را متمایز می کند.  در مورد شرایطی که منجر به چشم پوشی قانونی برای شکستن رازداری می شود ، بحث کنند.  تعهدات خود را در خصوص اطلاعات محرمانه هنگامیکه مراجع خطری برای خود یا دیگران دارد ، توضیح دهند.  الزامات ضروری حاکم بر انتشار سوابق اشخاص ثالث را فهرست کنند. مواد درسی این دوره براساس استاندارد های فعلی منتشر شده اخلاقی و دقیق ترین اطلاعات در دسترس نویسندگان در زمان تحریر آن است. بسیاری از چالش های اخلاقی براساس عوامل زمینه ی بسیار متغییر و غیرقابل پیش بینی بوجود می آیند. این دوره متخصصین را به درک پایه ای از هسته اصول اخلاقی و استانداردهای مربوط به موضوعات مورد بحث و بطور کلی فرایند تصمیم گیری اخلاقی تجهیز می سازد اما نمی تواند هم شرایط ممکن را پوشش دهد. در هنگام شک ما مشورت با همکاران آگاه و یا کمیته اخلاق حرفه ای انجمن را توصیه می کنیم. نمای کلی دوره: تاریخچه راز افراد مرده جاسوسی حساسیت به رشد تکنولوژی مشکلات تعاریف حریم خصوصی رازداری حق ویژه (امتیاز) محدودیت ها و موارد استثناء تعهدات حقوقی قصور و چشم پوشی وظیفه هشدار یا محافظت اشخاص ثالث از آسیب ایدز وویروس HIV خطر قری الوقوع و رازداری دسترسی به سوابق و اطلاعات سلامت شخصی رضایت آگاهانه برای آزادی سوابق دسترسی مراجع به سوابق دسترسی اعضای خانواده دسترسی دادگاه به سوابق سوابق کامپیوتری و رازداری دسترسی اشخاص ثالث : بیمه و مراقبت های مدیریت شده استفاده از فرصت اطلاعات محرمانه نگهداری محتویات سوابق و حفظ آن محتوای سوابق حفظ سوابق مقدمه: چه چیزهایی را باید بدانیم و به چه کسی بگوییم؟ ارتباط محرمانه بین متخصصان سلامت روان و مراجعین آنها ، به مدت طولانی بعنوان سنگ بنای رابطه یاری رساننده قرار گرفته است. اعتمادی که از طریق اطمینان از رازداری انتقال می یابد بسیار مهم بنظر می رسد تا جاییکه برخی استدلال می کنند درمان ممکن است بدون آن فاقد اثربخشی لازم باشد. در کلمات جاستیک استیونز با استناد به پرونده های حمایتی انمن روانشناسی و روان پزشکی آمریکایی:

رازهای افراد مرده

آیا هنگامیکه مراجع فوت می کند ، وظیفه رازداری متخصص سلامت روان به پایان می رسد؟ در ادامه به مورد های واقعی توجه کنید:

مورد1

پس از مرگ نیکول براون سیمپسون و ران گلدمن ؛ سوزان جی فوروارد یک مددکار اجتماعی بالینی که دو جلسه را با خانم سیمپسون در سال 1992 تشکیل داده بود ، مطلبی را در مورد مراجع سابق مرحومش ناخواسته افشا ساخت. خانم جی فوروارد در ملأ عام اظهار داشت خانم سیمپسون سوء استفاده (توهین و فحاشی) توسط اُ جی سیمپسون را ادعا کرده بود. هیئت محققین علوم رفتاری کالیفرنیا پس از آن خانم فوروارد را از دیدن بیمار به مدت 90 روز محروم و او را در سه سال آزادی مشروط قرار داد. در اعلام تصمیم معاون دادستان کل ، آن ال مندوزا که به نمایندگی از هیأت مدیره چنین گفت: درمان مبتنی بر حفظ حریم خصوصی و رازداری است و نقض رازداری رابطه درمانی را از بین می برد. خانم مندوزا همچنین اشاره کرد که خانم فوروارد به دروغ خودش را در مصاحبه تلویزیونی بعنوان روانشناس معرفی کرده بود. خانم فوروارد بعدها اظهار داشت که او تا به آن روز رازداری بیمار را نقض نمی کرد چراکه بیمار مرده بود اما با حکم هیئت مدیره به منظور اجتناب از درگیری قانونی پرهزینه موافقت کرد.

مورد6

شانا شالوم یک مهاجر یهودی ارتدکس از اسرائیل در پی مشاوره درمانگر عبری کلام تانیا تلمود در مورد ازدواج ناموفقش بود. خانم شالوم بعدا به هیئت مدیره صدور مجوز شکایت کرد که خانم تلمود مسایل او در درمان را با خاخام خانواده بدون اطلاع یا رضایت وی در میان گذاشته است. خاخام به نوبه خود برخی از محتوا را به همسر خانم شالوم ابلاغ کرده بود. خانم تلمود در پاسخ به هیئت صدور مجوز گفت که در جوامع یهودی ارتدکس اسرائیل ثابت شده که درخواست کمک از خاخام یک زن و شوهر اغلب یک راه مفید برای حل مشکلات تاهل (زناشویی) است. هیئت مدیره صدور مجوز در انتقاد به خانم تلمود به وی یادآور شد که او خانم شالوم را براساس توانایی خود بعنوان مددکار اجتماعی دارای مجوز از ایالات متحده نه اسرائیل درمان کرده است. علاوه بر این اعتراض خانم شالووم به هر تصمیمی در مورد افشای مواد محرمانه تحت عنوان اصول اساسی اخلاقی استقلال و کرامت انسانی قرار می گیرد.

رازداری

رازداری به یک استاندارد کلی رفتار حرفه ای منسوب می شود که متخصص متعهد می شود به اطلاعات مربوط به مراجع برای هیچ کس اشاره نکند. در شکل 1 وسعت این مفهوم در دایره درونی وسط – باریکتر از مفهوم حریم خصوصی اما گسترده تر از حق ویژه(امتیاز) نشان داده شده است. رازداری نیز ممکن است در قانون (بعنوان مثال قوانین مصوب نمایندگان مجلس) یا حقوق اداری (بعنوان مثال مقررات وضع قوانین اجرایی) و یا شخصی(بعنوان مثال تفسیر قوانین توسط دادگاه) ریشه داشته باشد. اما هنگامی که رازداری بعنوان یک اصل اخلاقی اشاره می شود ، بیان کننده قراردادی صریح یا قول است برای عدم افشای هرچیزی که مربوط به مراجع است به جز تحت شرایط معینی که مورد توافق دوطرف باشد. اگرچه که ریشه های این مفهوم در اخلاق حرفه ای و نه در قانون هستند ، ماهیت رابطه مراجع و درمانگر بطور قابل توجهی از نظر حقوقی به رسمیت شناخته شده است. (برای مثال رجوع شود به http:/jaffeeredmond.org) چیزی که می توان برای مثال تصور کرد این است که مراجعین بر مبنای اطمینانشان باور دارند که می توانند از روان درمانگرشان در یک اقدام مدنی برای نقض رازداری و احتمالا به دنبال مجازات های کیفری اگر تحت قوانین ایالتی دردسترس باشند ، شکایت کنند(اقامه دعوی کنند). برای مثال یک دادگاه تجدید نظر نیویورک حکم داد که یک بیمار در حالیکه به او اجازه داده شده به دنبال خسارت برای پریشانی روانی ، از دست دادن شغل ، و بدتر شدن مسایل مربوط به ازدواج باشد ، ممکن است یک عمل شبه جرم علیه روان پزشک انجام دهد که ادعا شده است اطلاعات محرمانه را به همسر بیمار فاش کرده است.

درجه ای که هرکدام از نقض رازداری بعنوان مناقشه تاریخی باقی می ماند ، با وجود شرایط یکسان بر یک نقطه توافق دارند: تمام مراجعین حق دارند محدودیت های رازداری در یک رابطه حرفه ای را از ابتدا بدانند.

مصاحبه اولیه با هر مراجعی (فرد یا سازمان) باید شامل یک بحث مستقیم و بی پرده از محدودیت هایی باشد که ممکن است با توجه به هر اطمینان ابلاغ شده ای در رابطه درمانی وجود داشته باشد. قوانین ایالتی و فدرال نیازمند ارائه چنین اطلاعاتی در هر دو مراقبت های بهداشتی و زمینه های قانونی است. نه تنها عدم ارائه چنین اطلاعاتی در اوایل ، رفتار غیراخلاقی و احتمالا غیرقانونی در مراکز بهداشتی درمانی را تشکیل می دهد اما چنین حذفیاتی نیز ممکن است بعدا به مشکلات بالینی منجر شود. در برخی شرایط این انتقال اطلاعات به صورت شفاهی ممکن است کافی باشد اما مستندسازی گفتگو ضروری می شود. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و کسانی که با ارائه خدمات غیرمرتبط با سلامت هستند ، بخواهند به همین منوال کار کنند و احتمالا اطلاعات مراجعین جدید در یک پمفلت یا بیانیه های نوشته شده دیگری ارائه کنند ؛ به ارائه هشدارهای کتبی و رسمی HIPAA نیاز خواهند داشت.

هر درمانگر باید راجع به این موضوع به اندازه کافی تفکر کند و یک خط مشی برای عمل خود را که با قانون ، استانداردهای اخلاقی و اعتقادات شخصی اش مطابقت دارد را تنظیم کند که بطور معناداری ممکن است با سوابق حقوقی و نمونه های مورد بحث در صفحات زیر یکپارچه شود.

امتیاز (حق ویژه)

مفاهیم امتیاز و رازداری اغلب اشتباه گرفته می شوند و تمایز بین شان دارای پیامدهای مهم برای درک انواع مشکلات اخلاقی است. مفهوم امتیاز (ارتباط ویژه) توصیف مشخصی از انواع خاصی از روابط است که از محافظت در برابر افشا در روند قانونی (مراحل قانونی) برخوردارند. در شکل 1 وسعت این مفهوم بیار باریک است و در کوچکترین دایره نشان داده شده است. تعیین امتیاز به قانون یا حقوق شخصی باز میگردد و متعلق به مراجعین در ارتباط درمانی است. قوانین دادگاه عادی این امکان را فراهم می کند که هرچیز مرتبط و مواد در دسترسمربوط به موضوع می تواند و باید بعنوان مدرک پذیرفته شود. اگرچه که امتیاز (حق ویژه) وجود دارد ، مراجع دارای درجه ای حفاظت در برابر آشکار ساختن روابط مستور بدون اجازه صریح است. اگر مراجع از این امتیاز چشم پوشی کند، متخصص باید در مورد ماهیت و ویژگی های مواد مورد بحث گواهی دهد. مراجع معمولا نمی تواند چشم پوشی انتخابی یا جزئی را اجازه دهد. در اغلب دادگاه ها یکبار چشم پوشی داده می شود که همه موارد ممتاز مربوطه را پوشش می دهد.

بطور سنتی چنین حقی به وکیل و موکل ، زن و شوهر ، پزشک و بیمار و روابط مذهبی توسعه یافته است. در حال حاضر برخی از حوزه های قضایی امتیاز (حق ویژه) را به روابط بین مراجعین و دست اندرکاران بهداشت روانی گسترش می دهند اما قوانین واقعی بطور گسترده ای متفاوت است و هر متخصص بهداشت روانی تعهد اخلاقی به یادگیری قوانین یا حقوق شخصی دارد که برای صلاحیت عمل وی محسوب می شود. قبل از 1996 بسیاری کشورها حرفه های سلامت روان اولیه ( برای مثال روانشناسان ، روانپزشکان و مددکاران اجتماعی) را مورد خطاب قرار دادند درحالیکه اشاره ی به روان پرستاران ، مشاوران و روان درمانگران عمومی حذف شده بود. همین نویسندگان اشاره کرده اند که هیچ دسترسی فدرالی برای ایجاد امتیاز برای هیچ متخصص سلامت روانی وجود نداشت که دادگاه های فدرال بطور کلی به قوانین ایالتی قابل اجرا می نگرند (توجه دارند.) همه آنچه که در سال 1996 بر احکام متناقض در ممناطق مختلف دادگاه استیناف فدرال تأثیر گذاشت و تغییر کرد ، وقتی که دیوان عالی کشور ایالات متحده براساس موضوع انجام گرفت.

مورد 36: خانم گیگابایت یک رایانه ی رومیزی برای کلینیک خود خرید و رایانه ی قدیمی خود را به یک مرکز خرید محلی تقدیم کرد (فروخت) او میتوانست قبل از دادن کامپیوتر قدیمی خود فایلهای آن را جابه جا کند در رایانه ی جدید خود به جای پاک کردن تمام موارد. مورد اول: آقای Upp خیلی کم به دفع مناسب سوابق حساس بوده است،او باید سوابق را خرد کرده و زمانی در سطل زباله می انداخت که وانت برای بردن آشغال آمده باشد. مورد دوم: خانم بایت نیز ممکن است کار کافی انجام داده باشد و بعد از حذف فایل نگرانی وجود نداشته باشد اما در برخی موارد امکان بازیابی اطلاعات میباشد ولی در برخی موارد با فرمت یک درایو دیگر امکان دسترسی به آن فایلها نیست در کل در چنین مواردی ما توصیه میکنیم که از کارشناس متخصص قبل از دور انداختن تجهیزات رایانه ای مشورت بگیرید. مجموعه ای از توصیه های مربوط به پرونده های الکترونیکی و مسئول محرمانه در متن پایین آمده است: متن2 پیشنهادها برای مدیریت اسناد الکترونیکی نرم افزار و رمز گذاری برای محافظت از انتقال داده ها و حفاظت از داده های ذخیره شده با کلمات عبور پیچیده (به عنوان مثال:حروف، اعداد،نمادها،و یا حروف کوچک مخلوط)و همچنین استفاده از فایروال در هنگام استفاده از اینترنت. -بحث و توسعه اقدامات امنیتی به صورت حرفه ای و پشتیبانی شخصی پرسنل هنگام ذخیره فایلها از طریق سرور مشترک و بک آپ گیری از آنها بر روی یک سیستم اصلی و یا هاپ سوئیچ -شرکت در ایجاد سیاست مناسب برای ذخیره سازی و حفاظت پرونده سلامت در هنگام کار در سازمانهایی که پرونده ها را به صورت پرونده الکترونیکی نگهداری میکنند. -توصیه و آموزش به کارآموز و هم سرپرست در روشهای حفاظتی در مورد اطلاعات محرمانه مراجع در هنگام استفاده از اینترنت. نگهداری از وسایل ذخیره سازی اطلاعات در مکان امن ویا قرار دادن رمز عبور پیچیده بر روی آنها. اگر از فایلهای صوتی وتصویری برای ارتباط با مراجع استفاده میکنید برای اهداف آموزشی نظیر پوشش چهره و صدای مراجع در این حال تمام فایلهای صوتی و ضبط شده را اگر دیگر استفاده ای ندارد از بین ببرید. -رمز عبور را به دیگران ندهید هرچند وقت یکبار تغیر دهید.آگاه باشید و هنگام استفاده از دستگاههای بیسیم به مراجعین خود هشدار دهید. اجتناب از قرار دادن اطلاعات محرمانه ویا پیام فوری در ایمیل مگر در صورتی که با استفاده از رمز گذاری از آنها استفاده میکنید. -توجه به اقدامات لازم جهت نگهداری فیزیکی از دستگاههای قابل حمل (به عنوان مثال لپ تلپ،کامپیوترهای کوچک،دستیاران دیجیتال شخصی و تلفن هوشمند مورد استفاده برای کار با داده های مراجع چه در دفتر چه در خانه: -استفاده از محافظ صفحه نمایش و حفظ حریم خصوصی برای حفاظت از مانیتور ویا انواع دیگر از مشاهده دیگران. - نرم افزار بروزرسانی ضد ویروس و سایر اقدامات امنیتی برای هر نوع کامپیوتر شخصی. - حذف تمام داده ها در هنگام ازبین بردن ویا تعویض کامپیوترهای قدیمی . این مهم احتمال به کمک گرفتن از کارشناسان کامپیوتر دارد چرا اینکه پس از حذف کامل داده ها احتمال بازیابی آنها میباشد. -مرگ یک پزشک سلامت روان ممکن است مشکلاتی را به وجود آورد.در برخی موارد سوابق برای افرادی نابود شده ولی در مواردی هیچ ترتیبی برای پردازش منظم و غربالگری برای دسترسی به اطلاعات از آنها انجام نشده است. و در عین حال هیچ شکایتی بر علیه متخصصان بهداشت روانی که مرده انجام نشده. تخلفات ثبت: عدم تامین سوابق پس از مرگ یک پزشک میشود در همین راستا و چنین اتفاقاتی برای یک پزشک درمانگر شکایتی ثبت شود. به همین دلیل ما برای رفاه مراجعین و اهمیت این موضوع راجع به این مهم و ذخیره اطلاعات بحث کردیم. یک گزینه میتواند آرایش و نظم دادن حرفه ای و مراقبت و مدیریت سوابق باشد. گزینه ی دیگر اینکه میتوان به روی شانه بازمانده قرار داد یا اجرا کننده ای در مورد چگونه مشاوره گرفتن از دیگران و مدیریت ثبت آن و یا اینکه از یک سازمان و یا انجمن حرفه ای درخواست کنیم که مستندات را برای یک دوره پس از مرگ از آن محافظت کند.